aanslagen

Op 23 juli werden we opgeschrikt door twee aanslagen in Noorwegen, waarschijnlijk beide door één persoon gepleegd.

Voor zover de media ons informeren is de schutter, die vele jongeren op het eilandje Utoya het leven benam, een mens met extreem rechtse ideeën die zijn maatschappij wil verschonen van islamitische medeburgers. Aanvankelijk gingen de vermoedens richting Al Qaeda, maar nu blijkt dat terroristische aanslagen evengoed van binnenuit kunnen plaatsvinden.

Iedereen is verbijsterd en zit met de vraag hoe zo’n toch niet onaardige jongeman op de foto tot zo’n gruweldaad kan komen. Er zal natuurlijk gezocht worden naar een psychiatrische afwijking, want een ‘normaal’ mens doet zoiets niet. Waar, wanneer en waarom ging het mis met deze jongen? Het zijn zonder meer relevante vragen, niet zozeer om allerlei schuldigen aan te wijzen, maar vooral om ervan te kunnen leren. Wat zijn de aanleidingen en verleidingen om een gedachtegoed op te bouwen dat uitsluit? Extreem rechtse of linkse ideeën komen altijd voort uit vijandsdenken: ik tegenover jij. En onder vijandsdenken zit altijd een gevoel van bedreiging.

een dreigende wereld
De wereld, zoals de media ons deze voorschotelt, staat bol van bedreigingen. Vele plaatsen worden beheerst door oorlog, misdaad en andere onrechtvaardigheden. Een liefhebbende wereld, waarin we kunnen opgroeien en ons ontwikkelen, is niet bepaald een etiket dat op deze planeet past. Ik denk dat we deze situatie veel meer voor lief nemen dan goed voor ons is. Mede dankzij Darwin’s postulaat leven we vanuit het idee dat we in een bedreigende omgeving leven en dat slechts de sterksten onder ons zullen overleven. We zijn dus geconditioneerd tot survival en de vijand huist in onze eigen soort. Een bedroevende situatie eigenlijk.
Terwijl een kleine groep de survivaltocht in topconditie uitvoert, zijn er velen die het net redden en de ontspoorde soortgenoten zijn de enkelingen die buiten de boot vallen. Maar zij zijn het ook die ons de ogen kunnen openen, als we daartoe bereid zijn.

polariteitsbewustzijn
Vanuit de Maya kalender kunnen we vernemen dat we, als mensheid, reeds lange tijd ondergedompeld leven in een polariteitsbewustzijn. Ons bewustzijn is gescheiden in twee compartimenten, dualistisch ingericht dus, waardoor we het leven scheiden in goed en kwaad. Het gevoel van bedreiging is onontkoombaar in deze bewustzijnshoedanigheid. En als we handelen vanuit dit bewustzijn creëren we goed en kwaad, we creëren zelf een bedreiging voor de mensen die niet aan onze kant staan, die niet het spel met ons mee spelen. Het gepolariseerde bewustzijn scheidt de mensen in erbij horend en er buiten vallend. De verschillen, die bij het leven horen, worden uit elkaar gehaald en gescheiden in plaats van dat ze naast elkaar kunnen bestaan en voor aanvulling kunnen zorgen. Ieder mens heeft iets te bieden in het leven, iets bij te dragen, maar in een gescheiden bewustzijn wordt er alleen gekeken of je bijdrage past in het systeem.

De geslaagde survivallers zijn degenen die het systeem ontwerpen en in stand houden. En vervolgens zal het systeem, onze maatschappij met al zijn instellingen en instituten zou je zo kunnen noemen, zichzelf proberen in stand te houden. Vanuit een gepolariseerd bewustzijn gebeurt dat via controle. Het controlemechanisme scheidt de mensen in geschikten en ondergeschikten, waarbij de ongeschikten uit de boot worden gezet. Zo creëren wij zelf twee gescheiden werelden: een voorgrond-wereld die ons laat zien wie we zouden moeten zijn en een achtergrond-wereld waarin mensen zich vaak een verliezer voelen die op een vaak eenzame weg proberen hun leven zin te geven (wat dikwijls erg goed lukt trouwens).

in vliegende vaart
Nu het einde van de tijden is begonnen wordt er van meerdere kanten melding gemaakt van een versnelling in de ontwikkelingen. De Mayakalender laat zien dat dit laatste tijdperk, ook wel de Negende Golf genoemd, 20x sneller loopt dan het vorige Galactische tijdperk (dat zelf weer 20x sneller verliep dan het tijdperk daarvoor, enz.). Maar ook andere bronnen melden een snelheidstoename van de tijd, hoewel het slechts onze perceptie van tijd betreft, maar dat terzijde. Het is in feite ons bewustzijn dat aan het transformeren is waardoor alles in vliegende vaart lijkt te gebeuren. Het maakt dat alles intenser wordt en op de spits gedreven.

De transformatie betreft een diepe verandering van een polariteitsbewustzijn in een eenheidsbewustzijn. Het spoedig verouderde dualistische denken (goed en kwaad) komt onder steeds hogere druk te staan. Mensen die zich door het oude vijandsdenken laten leiden krijgen steeds meer moeite met de veranderingen in de wereld en hebben de neiging hun zaakjes steviger onder controle te willen houden. De transformerende verandering betekent voor hen een bedreiging en de kans dat de stoppen, in een of andere vorm, doorslaan neemt toe. Dat hoeft overigens niet persé een aanslag te betekenen.

Het zich verschansen achter een extremistische ideologie is een verdedigingsmechanisme dat echter weinig adequaat is. Het recht hieraan ontlenen om mensen uit de weg te ruimen is eigenlijk een kinderlijke reactie op de spanningen in de wereld. Als je een kleuter bent kan je uitroepen: “Poef, ik schiet jou dood” zonder dat er brokken van komen. Als je dit als volwassene doet vallen er slachtoffers.

van dood naar geboorte
Diverse bronnen, waaronder de Mayakalender, melden dat we ons in een overgangsperiode bevinden van een oude cyclus naar een nieuwe cyclus. Alles wat van het oude, dualistische of gepolariseerde bewustzijn afkomstig is sterft uit. Dat betreft alle systemen die verdeeldheid (goed en slecht, rijk en arm) in stand houden, waaronder het bancaire stelsel, religies die andere geloven uitsluiten en de meeste regeringen. Het oude denken verzet zich tegen de veranderingen, zoals natuurlijk te verwachten is, en probeert met hun oude vertrouwde, maar niet meer functionerende middelen de controle te houden. Hierdoor nemen de spanningen in de wereld en maatschappij nog verder toe wat de kans dat mensen doorslaan in hun wanhoop en onmachtsgevoelens alleen maar doet toenemen.

Het nieuwe bewustzijn dat wordt gekenmerkt door eenheidsdenken zal ons uit de ambivalentie bevrijden, de spanning tussen goed en kwaad oplossen waarmee de “3e weg” zich voor ons oog ontvouwt. De weg uit de tegenstelling is de 3e weg of het midden, zoals warm het midden is tussen heet en koud. Wanneer we ons kunnen overgeven aan deze transformatie zal ons een hoop spanning bespaard blijven en dat helpt onze hoop op betere tijden, die ons volgens dezelfde bronnen te wachten staan, levend te houden.

Laatst aangepast op zondag, 24 juli 2011.