de eindbalans

Ik had even wat tijd nodig om mijn observatieproject te overzien en er een afsluitend stuk over te schrijven. Maar hier is het dan en het is een volumineus product geworden.

Gedurende 8 maanden heb ik het laatste tijdperk van Calleman’s Mayakalender actief gevolgd en op deze website gepubliceerd. Ik heb nieuws en achtergrond artikelen verzameld, geschreven, vertaald en bewerkt die een verbinding hadden met de Mayakalender. Er is veel gebeurd in deze periode en de wereld ziet er in december 2011 behoorlijk anders uit vergeleken met de eerste twee maanden. Houden de gebeurtenissen in 2011 verband met de eindperiode van de Maya kalender? Ik denk van wel, maar misschien minder uitgesproken dan de verwachting was. En gezien de verschillende visies op de einddatum van de kalender kijk ik met een open oog en houd het voor mogelijk dat de kalender nog actief is. Intussen heeft Calleman zijn ideeën en voorspellingen deels terug genomen wat je kan uitleggen als moed of als oplichterij, afhankelijk of je een voor- of tegenstander bent.

Gebeurtenissen en ontwikkelingen die ik in het licht van de Mayakalender heb kunnen plaatsen, kan ik in vier rubrieken onderbrengen: natuur (bodem en atmosfeer), economie, politiek en samenleving. De laatste drie hangen vanzelfsprekend zeer nauw samen.

natuur
Veranderingen in de kosmische energiefrequentie is cruciaal in Calleman’s interpretatie van de Mayakalender, zeker met betrekking tot het evolutieproces van planeet en bewustzijn. We hebben in relatief korte tijd twee updates meegemaakt. In januari 1999 was er een frequentieverhoging die het Galactische Tijdperk (8e Golf) inluidde en in maart 2011 was er een nieuwe verhoging waarmee het Universele Tijdperk (9e Golf) zijn intrede deed. Volgens Calleman brengen de nieuwe energiefrequenties een draaiing van de aardkern teweeg die een beweging van de aardkorst tot gevolg heeft. En de aardkorst heeft flink van zich doen spreken in 2011. Binnen een week na het begin van de 9e Golf-frequentie was er de gigantische aardbeving en tsunami in Japan met als bijzondere nasleep de beschadiging en meltdown in de kerncentrale van Fukushima. De natuurramp heeft een geweldige impact gehad, maar de problemen met de kerncentrale ook. Het heeft geleid tot nieuw elan binnen de antikernenergie beweging en een wijziging van het kernenergiebeleid in diverse landen. Kerncentrales worden afgebouwd en gesloten. Maar er waren meer aardbevingen, mogelijk een gevolg van die ene genadeklap in Japan, maar zeker ook door de grotere beweeglijkheid van de continentale platen. Ook was er relatief veel vulkaanactiviteit. Geen grote uitbarstingen, maar wel forse aswolken die het luchtverkeer lam legden.

Meer dan voorheen ging het klimaat zich te buiten op veel locaties. Veel extreme weersomstandigheden hadden zich niet meer in 20, 50 of 100 jaar voorgedaan. Het klimaat vloog alle kanten uit: te droog, te nat, te heet, te koud, te stormachtig. Calleman wijt de klimaatperikelen aan menselijke invloeden en niet aan de kosmische frequentieverhoging. Dan denkt hij aan de milieuvervuiling, het broeikasfenomeen en de geo-engineering activiteiten (HAARP ed.).
Mij lijkt het logisch dat de toegenomen beweeglijkheid van de aardkorst, met zijn effecten op de grote wateren, wel in verbinding staat met het weer, maar ik ben onvoldoende deskundig op deze terreinen om dit te onderbouwen.

economie
Na de bankencrisis in 2008 werd er al gezegd dat we enkele jaren later de zure vruchten zouden plukken en in 2011 hebben we daarvan een voorproefje gekregen. Na de redding van de banken in 2008 was de schuld bij de overheden komen te liggen en in 2011 krijgen deze allemaal te maken met begrotingstekorten die veel landen in praktische problemen brengen. Of het nu komt door de Mayakalender of niet, de neergang van de economie valt wel samen met de 9e Golf die door Calleman werd geïnterpreteerd als een diepgaande verandering in benadering en houding ten opzichte van geld en handel. De ongelijke verdeling van macht en goederen (inclusief geld) wordt niet meer als acceptabel, laat staan als vanzelfsprekend gevoeld. Het economische systeem loopt te hoop tegen zijn eigen uitgangspunten. Het leven op de pof, the American Way, heeft torenhoge staatsleningen in het leven geroepen. Het verzamelen van rijkdom – aanvankelijk door de westerse wereld en later door de happy few – door het te onttrekken aan de derde wereld en de gemeenschap heeft de natuur, de planeet en samenlevingen ontwricht.

De wildgroei van de maatschappelijke machten is in het financiële hart geraakt. Het economische model en de uitbouw tot een wereldwijd systeem was niet gericht op zorg voor de samenleving en de planeet, maar op het concentreren van macht en bezit. Het was de laatste decennia bovendien niet meer gebaseerd op het fysieke huishoudboekje van de staat, de verhouding tussen de productieve sector en de dienstensector, maar op virtuele verwachtingen en speculaties op de beurs. De waarde van bedrijven, later ook banken en verzekeringen, werd niet meer afgemeten aan de inkomsten uit productie en verkoop, maar aan imago, lobby en vertrouwen. De economie had zich toegelegd op het creëren van virtueel geld via beurshandel en het wetenschappelijk ontwikkelen van ingewikkelde speculatieconstructies (opties, short-selling). De zeepbel is gebarsten. Op papier is er ongelooflijk veel geld, maar dat staat in geen verhouding tot wat er aan waardepapier aanwezig is. Dat moet een keer mis gaan.

Van al deze ontwikkelingen kan je niet zo maar beweren dat de oorzaak uitsluitend in de Mayakalender gezocht moet worden. In het afgelopen decennium zijn er al veel sociale ongerechtigheden boven water getakeld en werden we verrast door talloze adders onder het gras, verborgen gebreken en malafide praktijken van de upper class. We maken dus al een langere periode mee die wordt gekenmerkt door een ontmanteling van grote organisaties, instituties, multinationals en de overheid. De ineenstorting van machtsblokken en het economische systeem hangen nauw samen. Dit werd al jaren geleden voorspeld door astrologen op grond van astrologische verbanden. Het is niet opgepikt door de traditionele maatschappij met zijn officiële media, maar het is door verschillende astrologen benoemd en onderbouwd.
Uit de losse hand kan ik makkelijk meerdere gezichtspunten weergeven die gelijksoortige voorspellingen hebben gedaan over de economie en 2011 heeft een eerste bevestiging gebracht. Maar ik vind het op zijn minst opmerkelijk dat deze ontwikkelingen binnen hetzelfde tijdsbestek vallen. De lineaire voorspellingen vanuit de economie en de non-lineaire voorspellingen vanuit de astrologie cq. de Mayakalender hebben allen gelijk gekregen.

politiek
 Ook de politiek zou in de eindfase van de Mayakalender in de problemen komen. Met name regeringen die op basis van macht zijn gebouwd en dat geldt zo ongeveer voor alle landen. De Arabische staten met een éénkoppige macht, de dictatoriale regimes, waren erg kwetsbaar voor de bewustzijnsgolven van het 8e en 9e Tijperk waarin geen plaats meer is voor overheersing en verdeeldheid. De Arabische regio vertoont eind 2011 een heel ander beeld dan een jaar geleden. Drie dictators zijn definitief verdwenen: Ben Ali van Tunesië, Mubarak van Egypte en Khadaffi van Libië. Saleh van Jemen heeft zijn macht op papier opgegeven. Deze landen, en ook Marokko, zijn bezig om meer democratie aan te brengen. De Syrische bevolking is nog in gevecht met zijn dictator, maar de Arabische Liga heeft zich al openlijk afgekeerd van Assad en dreigt zelfs met sancties.
Toch is de onrust niet beperkt gebleven tot de Arabische regio, ook in het westen spookt het. De aanleiding is wel in beide gevallen dezelfde: armoede als gevolg van een ontspoorde economie. In de Arabische landen leidde dit tot een directe aantasting van de basisbehoeften (voedsel) waardoor het volk in opstand kwam. In het westen werd niet de totale bevolking hierdoor getroffen. Wat er wel gebeurde was dat Amerikaanse burgers door malafide bankpraktijken hun huis verloren. Banken vielen om en moesten door de overheid gered worden. Bedrijven konden geen leningen meer krijgen en gingen failliet. Mensen werden massaal werkeloos. Ook in Europa, en als eerste in de periferielanden van de eurozone, gebeurde iets soortgelijks en raakten veel mensen werkeloos (Portugal, Griekenland, Ierland, Spanje, Italië). De weg waarlangs liep anders, maar het beeld is hetzelfde: onschuldige burgers kunnen zichzelf nauwelijks meer in leven houden. Dictators luisteren per definitie niet naar de bevolking (Arabische regio), maar democratisch gekozen parlementen blijken er een dubbele agenda op na te houden. Voor de bevolking in het westen werd het duidelijk dat de politiek vooral luistert naar de economie: de banken en het bedrijfsleven. Toen de overheden de bankschulden overnamen en er staatsschulden van maakten werd het duidelijk dat de bevolking hiervoor moest gaan betalen via enorme bezuinigingen.
In een aantal Arabische landen zet men de eerste stappen op weg naar democratie. In de westerse landen glijdt de democratie onder onze voeten weg door erosie. Een wakker geworden (deel van de) bevolking ziet dat principes niet hetzelfde zijn als uitvoering, dat woorden en daden dikwijls weinig overeenstemmen. Kortom het vertrouwen in de politiek is verloren geraakt.

Is er een verband met de laatste fase van de Mayakalender? Ja, volgens mij wel. Zoals ik al schreef is er in het eenheidsbewustzijn van de 9e Golf geen ruimte meer voor macht, overheersing en verdeeldheid. Het is als het ware niet meer actief in ons collectieve brein, het wordt niet meer gewenst of gevreesd. Maar we moeten niet vergeten dat bewustzijn ook een egoniveau kent dat wel degelijk macht kan ambiëren. We zijn er nog niet van af, maar de automatische onderwerping is ook niet meer vanzelfsprekend. Vanuit Calleman’s perspectief zullen nieuwe generaties een bewustzijnsstructuur hebben met meer saamhorigheid en minder machtsbehoefte. De mensen die geboren zijn in het Universele Tijdperk zijn nog geen jaar oud op dit moment en de oudste nieuwgeborenen in het Galactische Tijdperk zijn nu beginnende pubers. We zullen dus nog even moeten wachten op hun invloed op en bijdrage aan de wereld.
De energiefrequentie van de 8e Golf heeft bovendien wat voorwerk verricht: het opwerpen van morele vragen ten aanzien van veel maatschappelijke vanzelfsprekendheden. Dat heeft een boel ongerechtigheden aan het licht gebracht. De nieuwste technologische ontwikkelingen, ook een uitwerking van de 8e Golf, hebben de wereld en de politiek publiek gemaakt. We kunnen al jaren getuige zijn van wat politici zeggen en niet doen of doen en niet zeggen. Bestuurders, en met hen de hele elite, zijn afgedaald tot het volk en het is een logische ontwikkeling dat het volk geen genoegen meer neemt met hun privileges.
We kunnen de Mayakalender als achtergrondstraling ook weglaten uit de verklaring en de veranderde opstelling van het volk tegenover de politiek en de elite toeschrijven aan menselijke invloeden. Met de Verlichting in de 17e eeuw en de industriële revolutie in de 18e eeuw is er op alle terreinen veel veranderd. De wetenschap heeft veel geheimen ontsluierd en de technologie heeft ons dagelijks leven ingrijpend veranderd. Communicatietechnologieën hebben ons gezichtsveld enorm uitgebreid met informatie over andere landen en volkeren, tradities en religies. Door te zien hoe anderen “het” doen gaan we nadenken over hoe wij “het” doen. Het zet aan tot denken over .. en dat kan aanzetten tot anders willen en anders doen met veranderingen tot gevolg.

samenleving
Het bovenstaande geeft al aan dat samenlevingen zich in een veranderingsproces bevinden. Niet alleen westerse, maar ook gemeenschappen van het oostelijke en zuidelijke halfrond ontwikkelen zich snel en eisen hun deel in de wereldhandel op. De fundamenten van de westerse rijkdom liggen in landen die beschikken over rijkdommen van bodem en natuur. Het kolonialisme (vanaf de 16e eeuw) bracht veel goederen goedkoop in de Europese samenlevingen en hield de armoede in stand op de andere continenten. Vanaf de zestiger jaren in de vorige eeuw is de verhouding tussen het westen en de rest van de wereld in hoog tempo veranderd en zijn in de laatste 10 jaar de machtsblokken verschoven. De verzelfstandiging van de derde wereld heeft het westen bovendien veel geld gekost.

De opkomende economieën staan voor de opgave een nieuwe balans te scheppen tussen hun religie, cultuur en natuurlijke omgeving. De westerse economieën staan voor de opgave hun rijkdommen te delen met de rest van de wereld en dat betekent dat ze zullen moeten inleveren. Voor de westerse economieën vallen veel voordelen weg door het verdwijnen van arme landen. Het voor een prikkie weghalen van grondstoffen en goedkoop produceren aan de andere kant van de wereld lukt niet meer. Producten in de westerse landen worden onvermijdelijk duurder en de levensstandaard is bezig af te nemen. In pogingen geld te genereren heeft de financiële sector zich vergaloppeerd en het westen is niet meer oppermachtig met nieuwe grootmachten als de olielanden (eind 20e eeuw), China en India.
Deze verschuivingen hebben ingrijpende gevolgen voor samenlevingen overal ter wereld. De nieuwe situaties bieden forse uitdagingen voor traditionele religies en wetenschappen. Religieuze regels hebben steeds minder vat op het volk als geheel. Ze concentreren zich in kleine fundamentalistische gemeenschappen die met hun bedreigingen voor een onderhuidse spanning in de samenleving zorgen. Westerse samenlevingen verlaten zich sterk op wat “wetenschappelijk verantwoord” is en nu zakt deze pijler langzaam weg in een moeras van achterhaalde denkmodellen. En niet te vergeten: om geld te genereren voor onderzoek is de wetenschap in dienst getreden van het bedrijfsleven waarmee de objectiviteit – en dat is de ziel van wetenschap – is ingeruild voor commerciële belangen.
De snelheid van de veranderingen, de korte halfwaardetijd van producten en gedachtegoed vraagt al enige tijd een grotere flexibiliteit dan het volk kan opbrengen. Het heeft een hoge mate van stress in de samenleving opgeleverd. En nu het comfort van de welvaart aan het wegvallen is, ontstaan er nationalistische sentimenten, protesten en soms ook rellen.

De huidige problemen kunnen we natuurlijk toeschrijven aan de snelle veranderingen die wereldwijd hebben plaatsgevonden. Een wat diepere doorsnede laat zien dat veel problemen te maken hebben met de discrepantie tussen de nieuw ontstane situaties en de verouderde traditionele benadering. De ontwikkelingen gaan te snel voor het aanpassingsvermogen van het collectief bewustzijn. We hollen voortdurend achter de feiten aan. We zijn als de tovenaarsleerling van Paul Dukas die zijn creaturen niet meer in de hand heeft.
Na de verzelfstandiging van de derde wereld en de opkomende economieën bleef de westerse wereld zijn koloniale houding voortzetten om de welvaart in stand te houden. Nu dat niet meer lukt wordt alles op alles gezet om de economie, met name de eigen welvaart, op peil te houden zo nodig ten koste van het welzijn. Als je de bevolking zijn basisbehoeften ontneemt valt de samenleving uit elkaar en wordt het ieder voor zich. Grote delen van de wereld bevinden zich in dit traject en ik vind het volkomen begrijpelijk dat revoluties als de Arabische lente en de Occupy beweging verschijnen. We kunnen dus de huidige situatie van onvrede en protestacties makkelijk verklaren als gevolg van de houding en het handelen van de maatschappelijke instituties.

Maar ook de visie vanuit de Mayakalender past naadloos op de ontwikkelingen. Zonder alle gangbare interpretaties en verklaringen te niet te doen, biedt de Mayakalender naar mijn mening een overkoepelend kader waarbinnen de grote diversiteit aan veranderingen onder één noemer kunnen worden samen gebracht.
De sterk bepalende periode van de Verlichting in de 17e eeuw valt in de 7e Golf toen de energiefrequentie het machtsbewustzijn deed opleven. En met de ontwikkelingen op het gebied van filosofie, natuurwetenschap en techniek heeft de mens inderdaad de macht naar zich toe getrokken. We beschouwen inmiddels alles als maakbaar, van maatschappij tot persoon tot het biologische lichaam. Aan alles kunnen we sleutelen. We hebben ons onttrokken aan goddelijke machten en krachten welke nu afgeserveerd zijn naar de etalage van het antiquariaat. Toch worden we regelmatig geconfronteerd met zaken die onze macht en ons begrip te boven gaan, waarmee we geen raad weten. Mogelijk omdat er meer is dan we ons bewust zijn?
Met de 8e Golf heeft de kritische kijk aan volume gewonnen en is er veel aandacht gevraagd voor de morele en ethische aspecten van de ontwikkelingen. Dat kwam voort uit een collectief bewustzijn dat verder kijkt dan de eigen portemonnee of het eigen continent. Ongelijkheden en onrechtvaardigheden kwamen in beeld en in het afgelopen decennium kwamen ook de gemoederen in het geweer. In 2011 met de activering van een eenheidsbewustzijn kwam er een bodem van saamhorigheid en solidariteit onder de opgestapelde sociale verontwaardigdheden. En dat kan de trigger zijn geweest om veel mensen in actie te laten komen tegen het “bewind”, waar ook ter wereld.

de Mayakalender timing
mayan © alex fleinerCalleman’s tijdsplan van de Mayakalender maakte mijn observatieproject mogelijk. Zijn fasering van de negen tijdperken met daarbinnen de dertien ontwikkelingsstappen bood een praktisch model om de gebeurtenissen te interpreteren en te voorspellen. Dit was een spannend avontuur en niet geheel zonder risico, want als voorspellingen niet uitkomen heb je een probleem. Hoewel zijn interpretaties in grote lijnen wel terug te vinden zijn in de werkelijkheid van de wereld, zijn een aantal verwachtingen binnen de tijdslijn niet bewaarheid. De 10e fase (5e nacht) kenmerkt zich door “afbraak”: het uitsterven van oude levensvormen of -waarden ten gunste van de nieuwe ontwikkelingen. In 2011 viel deze periode tussen 18 aug en 5 sept. Calleman verwachtte aanvankelijk, met bovenstaand gegeven in zijn achterhoofd, dat in de tweede helft van augustus het financiële systeem in zou storten. Gaandeweg dit jaar verschoof hij zijn verwachting naar de 9e fase (5e dag), zie “de Financiële Wereld op Instorten”. Noch in de 9e of de 10e fase is het financiële systeem zichtbaar ingestort. Wel zien we de problemen zich opstapelen en oplossingen uitblijven, maar het moment is niet juist gebleken. Ook de politieke systemen zijn niet verdwenen tijdens de Universele Golf al bevinden ze zich in grote moeilijkheden en hun falen wordt steeds zichtbaarder.
Zijn grootste verwachting heeft Calleman moeten herzien. Met het einde van de Mayakalender moest het eenheidsbewustzijn uitgekristalliseerd zijn en zouden we allemaal verlicht zijn, om het populair te zeggen. Het is onmiskenbaar dat we nog in een struggle for life zitten, dat de politieke en economische systemen in zwaar weer verkeren en dat we moeizame tijden tegemoet gaan. Calleman heeft inmiddels erkend dat er geen verlichting, geen vrede en harmonie in de wereld is na 28 oktober en hij denkt dat het meer tijd nodig heeft. Vanzelfsprekend houdt hij vast aan zijn visie en verwachtingen, maar hij zal niet meer aan voorspellingen doen.

nawoordje
Het Mayaproject heeft mij in ieder geval een zinvolle invalshoek geboden. Veel gebeurtenissen op economisch en politiek terrein verbaasden mij zodoende minder dat het anders gedaan zou hebben. Het bespaarde mij ook enige mate van frustratie over de gang van zaken in de wereld, hoewel er niet helemaal aan te ontkomen is. Bovendien heeft het mij veel informatie en dieper inzicht gebracht dankzij deskundigen die hun licht lieten (en laten) schijnen via de moderne media.

Met Calleman, en anderen trouwens ook, denk ik persoonlijk dat het huidige politiek-economische model niet meer functioneert. Maar ik vrees dat er nog meer ellende nodig is om dat duidelijk te maken en die komt er vast wel met de beleidsmatige besluiten van “onze”politici en bankiers. Dat “het anders moet” zal geen sterk afwijkend standpunt zijn vermoed ik, maar hoe “het eruit moet gaan zien” en de weg er naartoe is nog in nevelen gehuld. De Occupy beweging is niet alleen bezig met demonstreren, er wordt ook gewerkt aan ideeën voor een betere toekomst. Dat maakt deze revolutie interessant en hoopgevend. Calleman betoogt in zijn artikel “Houdt de Japanse Aardbeving verband met de Maya Kalender?” dat de verwoestende aardbeving, met eveneens een tsunami, bij Lissabon in 1755 een stevige prikkel vormde voor ontwikkelingen in de technologie en de Verlichting. Beide dragen bij aan de hedendaagse wereld die gegrondvest is op natuurwetenschappelijke modellen. De ontwikkelingen die ze hebben voortgebracht zijn nu echter buiten het kader van deze wetenschapsopvattingen getreden. Het kind is zijn ouders ontgroeid. De nieuw ontstane problemen vragen om een nieuwe aanpak vanuit een denkmodel en dat wiel zullen we nog moeten uitvinden, denk ik.

Laatst aangepast op maandag, 12 december 2011