einde van de mayakalender
Volgens Calleman’s tijdschema is vandaag, 28 oct 2011, de Mayakalender tot een eind gekomen.
Het is vrijdag 28 oct 2011, een druilerige wat donkere dag hier. Het weer is niet in een jubelstemming. Maar ik merk wel dat er “ergens” een feestje is. Wat betekent het einde van de Mayakalender? Vanuit de benadering van Calleman gaat het om de voltooiing van een evolutieproces dat miljarden jaren heeft gelopen. De evolutie van de aarde met haar bewoners begon ruim 16 miljard geleden met de Oer-Knal waarna gefaseerd nieuwe elementen zijn geïntroduceerd door middel van nieuwe/hogere energiefrequenties vanuit het hart van het Melkwegstelsel. Die nieuwe elementen kunnen we beschouwen als kwantumsprongen in de ontwikkelingsgang en dan denk ik aan het ontstaan van leven, van zoogdieren en daarna de mens, het ontstaan van volkeren, culturen en maatschappijen, het ontstaan van bewustzijn dat in allerlei gradaties uitgroeide. De laatste gradatie is de kwantumsprong naar eenheidsbewustzijn, die begon op 9 maart 2011. Deze kwaliteit van bewustzijn is toen geboren en is in de afgelopen 7 maanden uitgegroeid tot zijn volwassen capaciteit.
een bonte wereld
Dit geldt voor alle vormen van leven op deze planeet, zoals de planten en de dieren en de micro-organismen. En het geldt ook voor de planeet zelf.
Maar … het geldt ook voor de andere gradaties van bewustzijn die van een oudere datum zijn. Het dualistische bewustzijn (vooral uitgedrukt in wetgeving en rechtspraak), geboren rond 3115 v.Chr. is nu op zijn hoogtepunt. Het machtsbewustzijn (vooral uitgedrukt in politiek en systemen), geboren rond 1755, is nu op de toppen van zijn kunnen. Het gevoelsbewustzijn (vooral uitgedrukt in ethiek en waarheidsbeleving), geboren rond 1999, is nu volwassen. Alles is uitgekristalliseerd, maar niet in alle mensen. Hoewel het eenheidsbewustzijn nu volledig beschikbaar is en in principe voor iedereen toegankelijk, kiest niet iedereen ervoor om de scepter over te geven aan het eenheidsbewustzijn. Daarom laat de wereld nu alles op zijn volle vermogen zien zonder dat het geïntegreerd is. Het toont het beeld van een bonte verzameling waarvan de harmonische samenhang nog ontbreekt.
een rommelig feestje
Nu zouden dus alle ontwikkelingen voltooid zijn. Daar gaat het feestje over. Het is klaar, het is af. “Project Aarde” is voltooid, om het eens anders te zeggen. En hoe ziet de Aarde er nu uit? Nou, niet erg feestelijk in mijn ogen. Om het in eenvoudig Nederlands te zeggen: het is een zootje. Toch? Om het romantisch, en dus wat dramatisch uit te drukken: de wereld staat in brand (de Occupy Beweging) en de systemen staan op instorten (economische en politieke crises). Dus, valt er iets te vieren? Ja en neen.
Het feestje van de “klus geklaard” is wel degelijk gaande, maar het speelt zich af op een ander bestaansniveau, in een andere dimensie. De voltooiing is op dit moment nog een energetische gebeurtenis en nog geen materieel verschijnsel. Het is nog niet merkbaar in de dimensie van de wereld. Maar het is wel een mijlpaal in ons bewustzijn en als je er toegang toe hebt, dan is het mogelijk om dit (of iets hiervan) te ervaren. De toegang tot andere bewustzijnshoedanigheden is, sinds 1999 toen het Galactische Tijdperk begon, enorm toegenomen onder de mensen. De mensen die vanaf deze periode zijn geboren, hebben al een andere bewustzijnsstructuur dan de ouderen. En dat is ook te merken.
Vanuit het perspectief van de Mayakalender zullen er geen nieuwe energiefrequenties meer worden uitgezonden naar onze planeet. Alles is gereed om te kunnen bestaan en zich uit te drukken. De bagage is compleet. Ook de verbindingen met andere delen van de kosmos zijn gebruiksklaar dan wel hersteld. Het zal makkelijker worden om te communiceren met andere bewustzijnen en levensvormen.
een geboorteproces
Het nieuwe bewustzijn in de huidige situatie zou ik willen omschrijven als een foetus dat weliswaar volgroeid is, maar nog niet uit het moederlichaam is getreden. Alles zit erop en eraan, het moet er nu alleen nog uit. Na de fysieke geboorte wordt het foetus een baby, een kind van de wereld. Het nieuwe eenheidsbewustzijn lijkt mij nog niet geboren, maar onderweg om geboren te worden. Ik ervaar aan de Occupy Beweging dat het dit nieuwe bewustzijn vertegenwoordigt. En het is alsof we momenteel in de fase van de barensweeën verkeren. De vliezen van de oude wereld zijn al gebroken (mogelijk tijdens de Arabische Lente), maar de persweeën zijn nog niet sterk genoeg. En het geboortekanaal is stug. Het is als met een eerste geboorte: de moederlijke weefsels geven niet mee en de (wereld)moeder is bang en stribbelt tegen. Het zou wel eens een moeizame geboorte kunnen worden.
De Occupy Beweging belichaamt het signaal dat de mensen (het nieuwe bewustzijn) zich willen bevrijden uit het wereldlichaam. Voor het nieuwe bewustzijn is dit moederlichaam te krap geworden en het foetus te groot. De wereldbuik geeft niet meer mee en dus moeten moeder en kind scheiden van elkaar. Het is nodig dat moeder de uitgang open zet om het kind eruit te laten. Doet ze dit niet, dan lopen beide het risico te overlijden. Tenzij er een soort keizersnede kan worden uitgevoerd.
Het wereldlichaam zal zich moeten hervormen en wel zodanig dat het nieuwe bewustzijn met zijn waarden als respect, vrijheid, duurzaamheid, welzijn, gelijkwaardigheid en solidariteit kan groeien tot een volwassen en volwaardige wereld in de toekomst.
met blijdschap geven wij kennis
Voor dat we dit bericht kunnen uitsturen zal de chronologische tijd zich een stuk verderop bevinden. De geboorte-engelen hebben zich al verzameld voor de feestelijke gebeurtenis. De fysieke baring neemt tijd in beslag. Ik verwacht dat er nog wat tijd nodig is de energetische voltooiing “in de stof” te krijgen. Het lijkt me zeker een spannend proces.(18e dag / 13 Zon)
Laatst aangepast op vrijdag, 04 november 2011.