occupy is onderweg
Als je de officiële media mag geloven dan is de beweging praktisch uitgedoofd, maar de Occupy Beweging gaat verschil maken.
Kampementen zijn verdwenen, hetzij gedwongen hetzij uit eigen beweging. Voor veel kampeerders bemoeilijkte het winterweer het actie voeren en de feestdagen, met name oudjaar, leverde extra risico op. In de wat grotere steden staan de tenten nog overeind, bv. in Utrecht, Nijmegen, Rotterdam en Amsterdam.
In de loop van november en december 2011 groeide de Occupy Beweging in Nederland uit tot 43 geregistreerde gemeenschappen. Op een dagelijks bijgehouden kaart is te zien hoe de verspreiding in Nederland en wereldwijd verloopt. In Nederland lijkt de groei er uit, maar wereldwijd komen er nog steeds, hoewel mondjesmaat, gemeenschappen bij.
Nu de Occupy Beweging zich wat uit het straatbeeld heeft teruggetrokken zien de mainstream media er geen nieuws meer in, maar dat betekent niet dat er niets meer gebeurt. Er wordt nog steeds volop en met hart en ziel gewerkt aan een wereld die de Occupiers voor ogen hebben. Het demonstratieve karakter mag dan wat minder op de voorgrond treden, in de rust van de achtergrond worden er veel activiteiten ontplooid. Er worden lezingen en workshops gegeven om mensen te informeren. Er vinden landelijke bijeenkomsten plaats waarin de plaatselijke Occupiers tot samenwerking en afstemming kunnen komen. De ideeën groeien langzaam, maar wel volhardend. Uitgangspunten, toekomstvisie en de eigen rol in de revolutie krijgen een duidelijker formulering.
Voor de tegenstander en de buitenstaander kan het moeilijk zijn deze Beweging te begrijpen of zich ermee verwant te voelen. Het gedachtegoed van de Occupy Beweging is namelijk niet gestoeld op het traditionele denken. De huidige maatschappij is grotendeels gebouwd op een hiërarchisch denkmodel. Hoewel de westerse democratische wereld officieel niet uit klassenmaatschappijen bestaat, is er wel degelijk een verdeling van de macht met de hierbij behorende ongelijkheden voor de verschillende bevolkingsgroepen. De economische crisis heeft deze ongelijkheid aan het licht gebracht.
De Occupy Beweging denkt vanuit een nieuw kader, een ander bewustzijn. Zij wil de democratie meer inhoudelijk vorm geven in vergelijking tot de kwantitatieve benadering van het natuurwetenschappelijk denken (wat een 19 eeuws denkmodel vertegenwoordigt) waarin de democratie wordt vormgegeven als de macht van de helft +1. De maatschappelijke en technologische ontwikkelingen hebben binnen het 19e eeuwse denken tot een zeer gecompliceerde en gedifferentieerde machtsstructuur geleid waarin de macht politiek-formeel nog wel de helft +1 is. De feitelijke macht berust echter bij de “producenten van de economie” oftewel: daar waar het geld zit. En in de vaart der volkeren is het sociale leven stilletjes in de verdrukking geraakt. Nu het geld niet meer rouleert en beschikbaar wordt gesteld voor de samenleving als geheel worden de sociale consequenties zichtbaar: verlies van werk, huis, gezondheid en contacten. De formule “welvaart boven welzijn” is uitgewerkt.
De Occupy Beweging wil, in mijn eigen woorden, het dagelijkse leven weer “menselijk” maken. Samen werken aan de wereld betekent werken aan elkaar en werken aan de aarde die onze thuisbasis is. Geen verschillen in rangen en standen met de hierbij behorende privileges. De verschillen in kennis en kundes gebruiken om bevruchtend toe te passen ter bevordering van alles wat leeft. Persoonlijke verantwoordelijkheid dragen voor ons handelen in een sociaal-ecologisch ingerichte structuur waarin gedeelde ethiek en open communicatie standaard zijn. Een droomwereld? Neen, een gedroomde wereld! Het nieuwe bewustzijn zal helpen om deze dromen waar te maken. De Occupy Beweging maakt al een verschil en dat is te lezen in het hierna volgend artikel. En de tegenstanders? Zij hebben, net als wij, het recht om zich te vergissen.
10 jan 2012